Dat lagedrukgebied is mooi uitgebleven, het is best mooi weer geweest sinds de Perseïdenparty op de Afsluitdijk. Zoals gisteravond, toen heb ik meteen mooi door mijn nieuwe… waarover later meer. De Perseïden, afgelopen zaterdag. Daarover is al veel geschreven door verschillende mensen, dus heel veel heb ik daar niet aan toe te voegen. Kort en bondig: het is supergezellig en zoals anderen al hebben gezegd, de meest relaxte star party ever. Een ligstoel is nu eenmaal comfortabeler dan een strijkstoel. En al zijn de meteoren niet talrijk, alleen die ene groene bij Auriga is al spektakel genoeg om de avond geslaagd te maken. En dan is er nog de Sluiernevel…

Mijn blik dwaalt over de Melkweg. Van Sagittarius tot Perseus strekt de zilveren rivier zich uit, met hier en daar donkere eilanden en landtongen. Le Gentil 3 tekent zich scherp af voorbij Deneb terwijl de rivier zich aan de andere kant in tweeën splitst. Een meteoor doorklieft de zuidwestelijke hemel en laat een tel lang een lichtend spoor achter. Breezanddijk, ik hou van deze plaats. Het is alsof je alles hier intenser beleeft. Alsof deze desolate plaats een extra dimensie toevoegt aan de prikkels die je zintuigen bereiken, terwijl je tegelijkertijd wordt uitgenodigd de tijd te nemen om daarvan te genieten. En genieten doe ik, achter het oculair maar ook…

De vakantie zit erop, de volgende dag weer aan de slag. En dan kom je liever uitgerust voor de dag, dus op tijd naar bed. En laten de weersites net op zo’n avond nu eens wel in staat zijn een meerderheidscoalitie te vormen. De kriebels krijg ik ervan. Eén deel wil gewoon gaan slapen. En aangezien ik maar uit één deel besta wil datzelfde deel gewoon in de auto stappen naar het Dijkgatsbos. Verstandig? Nee, dat ben ik van harte met het thuisfront eens. Wel neem ik me voor om het niet laat te maken. Maar nu zit ik een avond later toch mooi gewapend met een drietal schetsen achter…