In de verste verte geen licht te bekennen. De straatlantarens houden al op voor het einde van de weg van West-Terschelling naar Oosterend. De lichtbundel van de Brandaris blijft steken achter de duinen, en zolang ik niet rechtop sta kan ook die van de vuurtoren van Ameland me niet storen. Waarschijnlijk sta ik nu op de beste plaats in Nederland waar je nog met de auto kunt komen. Het is windstil en fonkelhelder. Na weken van twijfelachtig waarneemweer slaat het geluk nu ongenadig toe. Boven me strekt een fel zilveren Melkweg zich uit van Perseus tot Scutum. Bij de Zwaan splijt de schijnsel zich in tweeën, en op veel plaatsen…

Leiden, zaterdagavond 2 september 2017 In de schemering verschijnt Vega, hoog in het zenith. De Dobson staat al even af te koelen, dus dit is een mooi moment om de Double Double ε Lyrae weer eens op te zoeken. Met het blote oog gaat dat nog niet maar gelukkig is het tweetal in de zoeker snel te zien tegen de lichtblauwe achtergrond. In het Maxvision widefield-oculair, mijn nieuwe handgranaat van 82°, is het tweetal natuurlijk nog mooier, maar hij lijkt niet helemaal scherp te worden. Ze blijven langwerpig. Oh ja, double double enzo. Op 150x in de Planetary 8 mm is het dubbel en dwarse viertal prachtig te zien. Na…