Als kind was ik al snel geïnteresseerd in auto’s. Als jongetje van zes was ik al vrij goed op de hoogte van automerken. Het merk Citroën was me natuurlijk als eerste bekend, omdat we een Eend hadden en daarna een Dyane. Maar ook merken als Volkswagen en Ford waren me niet onbekend.Verbaasd was ik dan ook toen ik op een goede dag een witte bestelbus zag staan naast onze flat in Amsterdam Slotervaart, met de naam Bedford. Daar moest ik even over nadenken. Maar al snel begreep ik het helemaal. Logisch. Een Ford waar een bed in past is een Bedford. Mysterie ontrafeld. En het mooie is dat het zowel…

Als kind vond ik meisjes stom. Want ze zijn saai en houden zich bezig met stomme dingen zoals zingen en dansen. Dacht ik toen. Maar toen ik een jaar of veertien was, begonnen er dingen in mijn lichaam te gebeuren waardoor ik meisjes niet meer stom vond. Maar dat het nog veel verder kon gaan dan niet meer stom vinden, daar had ik op dat moment geen benul van. Het is najaar 1983. De wereld is net aan vernietiging ontsnapt door het doortastende optreden van een Russische legerofficier die weigert de valse stippen op zijn radar te interpreteren als inkomende Amerikaanse kernraketten. Aids heeft de wereld in zijn greep en…

In de zomer van 1984 gaan mijn ouders en ik kamperen. Dat gaat niet volgens een vooropgezet plan, maar gewoon op de bonnefooi. Om twee uur staan we op en om drie uur rijden we weg. ‘s Nachts, wel te verstaan. Zo doen we dat als we op vakantie gaan. Het enige plan is om voorbij Parijs te rijden in onze groene Citroën GSA over de snelweg, en dan de Bison Futé te nemen. Dat was in die tijd een stelsel van provinciale wegen, als alternatief voor de Autoroutes. We overnachten op een camping in St. Amand-Montrond, ten zuiden van Bourges. De volgende dag, of twee dagen later, steken we…

Als kind was ik een redelijk devoot gelovige, voor wat het waard was. Opgevoed met de bijbelverhalen op school, gaf ik daar mijn eigen draai en visualisatie aan. Vooral het verhaal van Simson vond ik fascinerend, zo sterk wilde ik ook wel zijn. Dat de bijbelse superheld er ook nog een vrij onstuimig seksleven op na hield, vertelde de juf er niet bij. Mijn “geloof” ging zo ver dat ik zelfs een keer een spelletje pesten heb gespeeld met Jezus en God. Normaal deed ik dat met mijn ouders, en dat hebben we heel wat keren gedaan, maar waarschijnlijk hadden mijn ouders toen even geen tijd. Geen nood, ik trok…

Een van mijn eerste herinneringen gaat terug naar een vakantie in wat toen nog Joegoslavië was (nu Kroatië of Slovenië), in 1973. Ik was toen vier en we waren aan het strand. Ik vond het maar een gek strand, want er was geen zand, zoals ik gewend was in Zandvoort, maar stenen. Daarom noemde ik die plaats Stenenvoort. Met dezelfde soort logica vond ik de plaatsnamen uit de bijbelverhalen op school in groep 1 dan ook helemaal niet vreemd. Ik zat op een protestants-christelijke school en daar werden de verhalen uit de bijbel mooi verteld door de juf. Omdat ik al vertrouwd was met plaatsnamen als Arnhem en Haarlem had…

Deze verhalen gaan niet over mij. Misschien is dit een vreemd statement voor verhalen die jeugdherinneringen zijn van mij. Maar als dat het was, dan zouden deze verhalen misschien interessant zijn voor mijn gezin en mijn ouders, en verder niet. Zo interessant is mijn leven niet. In plaats daarvan hoop ik dat sommige anderen zich herkennen in sommige stukken van sommige van de verhalen, en daar misschien hoop uit putten. In dat geval heb ik mijn doel bereikt. En zo niet, dan heb ik in elk geval lol gehad met het schrijven. Rem.